ႏွစ္ခုကေနတစ္ဆင့္ ႏွာေခါင္းထဲ ၀င္ေရာက္ၿပီး ႏွာေခါင္းအတြင္းဘက္
တစ္သွ်ဴးေတြကို စြတ္စိုသြားေစတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ငိုတဲ့အခါ
ႏွာရည္ေတြပါ ထြက္လာတာပါ။ ငိုတဲ့အခါ ဒါမွမဟုတ္ မ်က္လံုးထဲ တစ္ခုခု
၀င္ေရာက္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ပံုမွန္ထက္ မ်က္ရည္ပိုထြက္ လာတတ္တာေၾကာင့္
အေငြ႕ပ်ံ႐ံု၊ မ်က္ရည္လမ္းေၾကာင္းထဲ စီး၀င္႐ံုနဲ႔ မလံုေလာက္ေတာ့တဲ့အတြက္
မ်က္လံုးအျပင္ကို မ်က္ရည္အျဖစ္ လွိမ့္ဆင္းလာတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
၀မ္းနည္းလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၀မ္းသာလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ နာက်င္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘာေၾကာင့္ မ်က္ရည္က်ရသလဲဆိုတာကို သိပၸံပညာရွင္ေတြက ေသခ်ာ
အေျဖရွာမရေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငိုေႂကြးျခင္းက နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္း ခံစားရတဲ့
ခံစားခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေပးသလို စိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ စိတ္တင္းက်ပ္မႈေတြကိုလည္း
ေလွ်ာ့ခ်ေပးပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ ႏို႔စို႔အရြယ္တုန္းက
စကားမေျပာတတ္ေသးတာေၾကာင့္ ကိုယ္ တစ္ခုခု လိုအပ္တာကို တျခားလူေတြသိေအာင္
ငိုျပရပါတယ္။ အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ ငိုေႂကြးျခင္းက ကၽြန္မတို႔မွာ အကူအညီ၊
ႏွစ္သိမ့္မႈ စသည္တို႔ လိုအပ္ေနေၾကာင္းကို စကားလံုးမပါတဲ့ သေကၤတတစ္ခု
ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ။ ကမၻာတစ္၀န္း ေနရာေတြမွာ ဘယ္ဘာသာစကားနဲ႔မဆို ေျပာဆိုေနပါေစ
ငိုေႂကြးျခင္းက လူတုိင္းနားလည္တဲ့ ဘာသာရပ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
No comments:
Post a Comment